Met het tussen de bedrijven door leeghalen van het huis van mijn vader ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik echt een kind van mijn ouders ben. Nou ja, technisch gezien wist ik dat natuurlijk al maar als je zo eens bekijkt wat iemand in een mensenleven verzamelen kan weet ik in ieder geval zeker dat ik van zowel vaders- als moederskant hamstergenen geërfd heb.

Overal vond ik doosjes, potjes en laatjes met spulletjes, gewoon voor de heb. In mijn vaders domein waren dat potten vol schroefjes, moertjes, ringetjes, spijkertjes en geen idee wat voor dingetjes en hoewel er al veel spullen van mijn moeder opgeruimd waren kwamen ook daar nog de nodige schatten tevoorschijn.

Naast hamstergenen erfde ik ook de fröbelgenen van mijn beide ouders, dus de naaikoffer van mijn moeder en de knopendoos, waar ik vroeger eindeloos mee kon spelen, gingen met mij mee naar huis. Afgelopen week vond ik eindelijk de moed om alles eens goed te bekijken en uit te zoeken. Verbazingwekkend hoeveel herinneringen er boven komen bij het zien van een bepaalde knoop of een klosje garen.

Mijn moeder kon goed naaien en maakte vaak kleding voor zichzelf, maar ook voor mij. Ik kan me, op 1 gelegenheid na, niet herinneren dat ik dat ooit vervelend vond. Bij die gelegenheid gingen we met z'n allen naar Parijs en maakte mijn moeder voor ons beiden een broekpak van dezelfde stof, zodat we, mochten we elkaar kwijtraken, in ieder geval een duidelijke beschrijving konden geven van de kleding die we droegen. Vreselijk vond ik dat, want ik was tenslotte al hartstikke groot en zag totaal het nut niet in van deze maatregel. Inmiddels is het een dierbare herinnering waarbij ik me de stof van het broekpak nog zo voor de geest kan halen.

Helaas heeft mijn moeder de liefde voor het naaien nooit echt op me over kunnen brengen, maar ik vond het heerlijk te helpen en mee te kijken als ze bezig was. Zoveel mooie spulletjes ook, vooral van naaldendoosjes gaat mijn hart nog altijd sneller kloppen.

Inmiddels is alles uitgezocht en gooide ik (met pijn in mijn hart) veel dingen weg, maar de fijnste mogen blijven. De inhoud van de knopendoos ging op in mijn eigen verzameling en de naaikoffer gaat naar de kringloop. Je kan tenslotte niet alles bewaren... hoewel... hamstergenen van 2 kanten hè, ik wens degene die ooit mijn doosjes, potjes en laatjes moet komen opruimen bij deze alvast heel veel sterkte ;)