Een paar jaar geleden kochten we 2 appelboompjes voor onze tuin. De eerste oogst was maar liefst 1 wormstekig appeltje, maar dit jaar zaten beide boompjes vol bloesempjes en een groot aantal daarvan werden vruchtjes! Meisje tweetje was helemaal in de wolken en zag al liters eigengemaakte appelsap in het verschiet.

Groot was dan ook het verdriet dat een heleboel vruchtjes onvolgroeid spontaan van de boompjes begonnen te vallen. Ik probeerde uit te leggen dat dit een heel normaal verschijnsel is... dat de natuur heel slim is en ervoor zorgt dat appelboompjes precies het aantal appeltjes laten groeien dat ze aankunnen en dat ze de appeltjes die ze niet genoeg voeding kunnen geven laten vallen.

Deze verklaring over het recht van de sterkste moest even bezinken, maar gelukkig duurt verdriet bij kleine meisjes niet heel lang en na een tijdje begon tweetje dapper de afvallers te verzamelen en vond eigenlijk dat ze perfect waren. Precies de goede maat om zo uit het vuistje te eten ;)

'Eind goed, al goed' zou je zeggen, maar de boompjes zijn nog niet leeg hoor! We gaan nu met z'n allen heel hard duimen dat de overgebleven appeltjes mooi groot en dik worden, zodat we dan wellicht geen appelsap, maar misschien wel een fijne appeltaart kunnen maken!