Nu ik dit blogje schrijf, zo op de laatste dag van mijn vakantie, hangend op de bank met de tuindeuren open kijkend naar poes Boef die op een tuinstoel zijn kattenwasje doet, voel ik me sinds tijden weer eens echt helemaal zen. 

Tijdens mijn eerste vakantieweek huurde ik een afvalcontainer om mezelf te bevrijden van alle overbodige zooi die zich in de loop der tijden opgehoopt had in rommelkamer, kelder en schuur. Ik heb gezweet op plekken waarvan ik niet eens wist dat die zweten konden, maar man, wat een heerlijk gevoel was dat! Gewoon je voordeur openzetten en alles wat in de weg staat naar buiten kieperen!

Over de stress die ik had toen de container niet volgens planning opgehaald werd en die ik, toen ik na mijn tweede vakantieweek thuiskwam, terugvond met een hele berg zooi die daar door mijn fijne buurtbewoners in gedumpt was en waardoor ik alsnog met 2 volgeladen auto's naar de stort moest, zal ik het nu gemakshalve even niet hebben ;)

Afijn, de tweede vakantieweek was hemels! Een uitgebreid verslag daarvan vind je in mijn vorige blog. Bruingebakken en uitgewaaid kwam ik thuis om de derde vakantieweek in te gaan. Gewoon een weekje thuis is absoluut geen straf met temperaturen ver boven het gemiddelde voor september. Ik poetste nog wat laatste vlekjes weg, vond eindelijk mijn haakmojo terug en verslond een klein stapeltje boeken in de zon op het terras. Door heimwee gedreven toog ik nog een dagje naar het strand om de laatste tropische dag ten volle te genieten. Tussen de bedrijven door hielp ik nog even mee het huis van mijn vader leeg te maken, maar gezien mijn pas ontdekte opruim- en weggooitalent was dat absoluut geen straf ;)

Al met al maakte ik zo heel wat kilometers met mijn autootje, maar ook dat vind ik geen straf. Raampje open, de voet op het gas en luidkeels meeblèren met de muziek van radio 10... hoe fijn is dat?! Ik heb het gevoel dat ik de afgelopen weken alleen maar buiten was, ik keek geen tv, maar voerde onder het genot van lekkere hapjes en drankjes goede gesprekken met fijne mensen en dacht veel na over van alles en nog wat.

En nu? Nu voel ik me zen, geniet nog even van de laatste vakantie uurtjes en hoop dat ik dit gevoel nog een tijdje vast kan houden...

"De dag verglijdt naar schemerlicht
de lucht is zacht en leeg.
De wereld is in evenwicht
zolang ik niet beweeg.
Zolang ik met een stil gezicht
mijn roerloosheid bewaar.
Zolang ik zwijg en niets verricht
bezweer ik elk gevaar.

[…]

Ik weet niet of ik wakker bleef,
of wanneer ik deze woorden schreef.
Ik weet alleen nog dat ik leef,
dat lijkt me wel genoeg."

fragmenten uit ‘Zolang Ik Niet Beweeg’ van het album ‘Van Een Afstand’ door Boudewijn de Groot