Hoewel de herfst afgelopen week officieel begonnen is, de eerste herfstverschijnselen zich aandienen en het 's avonds al weer vroeg donker begint te worden probeer ik het zomergevoel nog een beetje vast te houden door tijdens pauzes en na het werk zoveel mogelijk buiten te zijn om elk zonnestraaltje mee te pikken.

Maar helemaal ontkomen aan de herfst is bijna niet te doen. Op mijn lijstje met veranderdingen stond ook het voornemen om meer te bewegen, dus probeer ik nu in de lunchpauze een wandelingetje te maken in een park vlak bij mijn werk in plaats van op mijn kont te blijven zitten. Nu was het afgelopen week prachtig weer en dan is zo'n wandelingetje absoluut geen straf. Benieuwd of ik het ook bij slecht weer vol ga houden.

Tijdens mijn eerste wandeling werd ik meteen al bekogeld met verse eikels en dan kan ik het toch niet laten er een paar in mijn zak te stoppen. Samen met de esdoornbladeren uit mijn tuin legde ik ze op mijn werktafel waar ze een prachtig kleurenpalet vormden, waardoor ik de kriebels kreeg om weer eens wat te freubelen.

Aangezien weven helemaal hip is, maar ik niet over een weefraam beschik en er ook niet over pieker om er eentje aan te schaffen, keek ik zo eens rond op Pinterest en vond dit leuke idee om te weven op een luciferdoosje. Vol enthousiasme ging ik aan de slag met het idee iets met een gevallen blad te weven...

... ehm... nou ja, misschien toch iets te hoog gegrepen? Best lastig nog hoor, zo'n bladvorm weven ;) Deze gaat dus op de berg met onafgemaakte projecten, maar de techniek op zich is erg leuk, dus ik ga vast nog wel eens een poging wagen.

Helemaal klaar met de zomer ben ik nog niet, maar dat de herfst met al zijn kleuren weer nieuwe inspiratie geeft kan ik niet ontkennen.